News
Artist in Residence in het brugwachtershuisje van de Schoenkuiperbrug te Zwolle.
Annie Kwakkel voelt als maatschappelijk geëngageerd kunstenaar de ontembare drang om iets terug te doen voor haar wereld, de omgeving waar zij in leeft. Zij wil hele lokale verbindingen aangaan, noaberschap in ere herstellen en daarmee zorg dragen voor haar omgeving. En indirect ook voor zichzelf te zorgen, want je lokale netwerk is van belang, zoals we in deze tijden steeds meer merken.
Annie wil kunst toegankelijk maken en ziet daarom de straat als haar grootste podium, vooral nu in het Covid-tijdperk binnen activiteiten gewoon niet mogelijk zijn. Na 10 jaar niet exposeren presenteert zij zich op geheel eigenwijze in het kleinste brugwachtershuisje te Zwolle; het 4 vierkante meter omvattende huisje bij de Schoenkuiperbrug.
“De hele maand maart werk ik vanuit dit kleine oppervlakte mezelf en mijn werk de wereld in. Ik zal ludieke acties uitvoeren, aanwezig zijn en letterlijk mijn ruimte innemen op deze plek. Ik zal vanuit mijn lichtvoetige innerlijke belevingswereld de confrontatie aangaan met de buitenwereld. 1 maart zal het startschot van de expositie zijn. Deze datum is voor mij als een tweede verjaardag, want op 1 maart 2000 kreeg ik op 12 jarige leeftijd het mooiste cadeau ooit, een donornier. En daarmee een tweede kans om te leven.”
Op de symbolische datum 14 februari 2018 stuurde Annie een bedankbrief aan de nabestaanden van haar donor, maar deze mensen waren door het toenmalige transplantatie team niet meer te traceren en helaas kreeg ze de brief teruggestuurd.
En vanuit deze ervaring voelt Annie de diep gewortelde motivatie om te delen. De dankbaarheid dat ze hier mag zijn en de passie en liefde voor het leven. Omdat het volgens haar simpelweg te veel is om alleen te dragen.
